Dzisiaj mija 122 rocznica urodzin Gen. Władysława Andersa.

Władysław Albert Anders (ur. 11 sierpnia 1892 w Błoniu, zm. 12 maja 1970 w Londynie) generał, polityk. 1914-1917 porucznik kawalerii w armii carskiej. Od 1917 w I Korpusie Polskim w Rosji (pułk ułanów krechowieckich). Od 1918 w Wojsku Polskim. Uczestnik powstania wielkopolskiego 1918-1919 oraz wojny polsko-bolszewickiej 1919-1921. 1923 ukończył Szkołę Wojenną w Paryżu. W maju 1926 szef sztabu wojsk rządowych dowodzonych przez gen. J. Malczewskiego (przewrót majowy). 1928-1937 dowodził Wołyńską, następnie (do 12 IX 1939) Nowogródzką Brygadą Kawalerii, z którą wszedł w skład armii "Modlin" gen. E. Przedrzymirskiego-Krukowicza (wojna obronna Polski 1939).

Od września 1939 w niewoli radzieckiej, więziony przez NKWD we Lwowie i w Moskwie. Zwolniony po podpisaniu 30 lipca 1941 układu polsko-radzieckiego, 1941-1942 dowódca Armii Polskiej w ZSRR, 1942-1943 Armii Polskiej na Wschodzie, następnie 1943-1946 II Korpusu Polskiego (Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie), z którym walczył m.in. pod Monte Cassino. W lutym 1945 ostro skrytykował ustalenia jałtańskie (jałtańska konferencja). Od lutego do maja 1945, wobec pozostawania gen. T. Komorowskiego w niewoli, pełnił obowiązki Naczelnego Wodza, po złożeniu urzędu objął ponownie dowództwo II Korpusu Polskiego.

27 września 1946 pozbawiony obywatelstwa polskiego przez Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej (pośmiertnie przywrócono mu obywatelstwo po upadku rządów komunistycznych). 1946-1954 pełnił tytularną funkcję Wodza Naczelnego i Głównego Inspektora Sił Zbrojnych. Patronował powstaniu Skarbu Narodowego. 8 sierpnia 1954 wszedł do Rady Trzech. Współorganizator Zjazdu Polski Walczącej (1966), związanego z obchodami Millennium Chrztu Polski. Autor pracy: Bez ostatniego rozdziału. Wspomnienia z lat 1939-1946 ( Londyn, 1949). Pochowany na polskim cmentarzu wojennym na Monte Cassino.

źródło: Polscy Bohaterowie